![]()
De verbijstering was groot toen we de ochtend van 19 december hoorden dat Herman plotseling overleden was.
Het feit dat het gebeurde tijdens zijn fietstocht naar de Kringloop in Almkerk was daarbij geen toeval, Herman was vrijwel altijd op weg naar een van zijn vele vrijwilligersfuncties. Die functies opsommen betekent meteen een groot risico dat je er enkele vergeet maar samenvattend zou je kunnen zeggen dat Herman leefde en werkte in de geest van de dichtregel van Lucebert: Alles van waarde is weerloos. En alles wat of wie weerloos is moest volgens Herman zonder mitsen en maren worden verdedigd: de vogelnesten in de wei, de ontheemden in Afrika, de kringloop Almkerk, de asielzoekers in Ter Apel, de knotwilgen in de polder, het fort in Giessen, de kwetsbaren in Altena etc.
Er zijn ook veel anderen die over al dat weerloze een mening hebben maar Herman liet het niet bij een mening, hij stak de handen uit de mouwen en ging voorop in de strijd.
Ook de pen was een krachtig en consistent wapen voor Herman, zo stond er al in 2005 een artikel van hem in de Volkskrant waarin hij o.a. fulmineerde tegen het feit dat Poetin, “de man van de wreedheden in Tsjetsjenië”, met alle egards in ons land werd ontvangen. Er zouden nog vele ingezonden brieven volgen.
Zijn laatste bijdrage verscheen een dag voor zijn overlijden in het AD en het Brabants Dagblad; daarin wreef hij de “zondebokstemmers” de juiste cijfers over het percentage asielzoekers bij de immigratie nog maar eens onder de neus en haalde en passant uit naar de geldwolven die als “rupsjes-nooit-genoeg” een kwalijke rol vervullen bij het uitbuiten van arbeidsmigranten en vluchtelingen.
Herman is ook een groot deel van zijn leven actief geweest in de politiek, in de oude gemeente Aalburg als raadslid van Progressief Aalburg en later als trouw bezoeker, inspirator en criticus op de fractiebijeenkomsten van de PvdA. Ook in het bestuur van Groen Links en als secretaris van Progressief Altena heeft hij zich lang verdienstelijk gemaakt.
Op de website van Progressief Altena wordt Herman aangeduid als een “politiek dier” maar die kwalificatie is niet echt typerend, bij de term politiek dier denken we aan vaardigheden als “compromissen sluiten” en “nuanceringen aanbrengen”. En die “vaardigheden” waren juist niet de sterkste kant van Herman, zoals hij zelf overigens ook graag toegaf. Zijn sterkste kant was zijn gevoel voor rechtvaardigheid en met die vaardigheid ging hij, het liefst zonder compromissen en nuanceringen, elke dag ten strijde tegen onrecht en ter bescherming van alles wat van waarde en weerloos is.
Herman zal door ons en vele anderen worden gemist maar het meest natuurlijk door Leida, de kinderen, kleinkinderen en verdere familie. Wij wensen hen daar veel sterkte bij.
Bestuur en leden Progressief Altena
Fractie gemeenteraad en wethouder Progressief Altena
